Laatst zei iemand tegen me: ‘Ik denk altijd dat het bij andere mensen, en zeker bij therapeuten, al goed zit ofzo. En dat ik alleen maar moeilijk doe.’
Over mijn groeiproces
Die opmerking raakt me, want dat suggereert dat therapeuten, en ik dus ook, weten hoe het moet. De meeste therapeuten worden therapeut, omdat ze zelf veel doorworstelen in hun leven. Daar ben ik er één van. Ik weet wat het betekent om er doorheen te zitten. Om zoveel verdriet of innerlijke moeite te hebben, dat ik die niet meer uiten kon. Om mensen te verliezen die dichtbij stonden, en om me verraden, onmachtig of onbegrepen te voelen. Dat maakte eenzaam, en zette me stil bij die diepe vraag vanbinnen: wie ben ik eigenlijk? Waar ben ik naar onderweg? En waarom gaat het zoals het gaat?
Ik ontmoette mensen die in me investeerden. Ze geloofden in mij, totdat ik geloofde in mijzelf. Door hen leerde ik echt contact met mijzelf en anderen te maken.
God speelde daarin een belangrijke rol. Hij liet me zien dat ik geliefd ben, en Hij heelde door de pijn heen de wonden van mijn hart. Zo ontdekte ik dat de weg naar binnen, naar mijzelf leren kennen, en de weg naar buiten naar gezonde relaties, een hobbelige, bochtige en soms pijnlijke weg is, maar ook dat ik daardoor tevoorschijn kom, toegankelijker wordt, en warme relaties kan aangaan. Zo vond ik nieuw evenwicht, een weg om te gaan.
Dat hele proces maakt me dankbaar. Het geeft me vertrouwen dat er voor iedereen een mogelijkheid is om op zijn eigen manier te groeien in relatie tot zichzelf en anderen. Daarom ben ik therapeut geworden: ik wil graag met je oplopen, omdat je het waard bent. Ook voor jou is er een mogelijkheid tot groei. Dus je doet niet moeilijk. Je bent van harte welkom.
Over mij als therapeut
In therapie streef ik ernaar om een veilig en vertrouwelijk klimaat te scheppen, waarin kwetsbaarheid welkom voelt. Waarin de dingen die je niet oké vindt aan jezelf, er gewoon mogen zijn. Met als doel dat je ruimte vindt om jezelf te worden.
Voor veel mensen is het levensveranderend als ze ineens gezien en erkend worden, en merken dat de ander wel degelijk met hen verbonden wil zijn. Ik geniet ervan als mensen groeien, doordat ze inzicht krijgen in zichzelf en hun relaties, waardoor hun zelfvertrouwen toeneemt. Want als je durft voelen wat er werkelijk in je is, kun je makkelijker kiezen voor wat je wilt. Dan ontstaat er vrijheid om je met anderen te verbinden en om grenzen te stellen.
Het roert me als na veel moeilijke en moedige stappen mensen zich voor het eerst naar elkaar durven uitspreken. Als er een nieuwe verbinding ontstaat tussen partners, tussen moeder en dochter of tussen vrienden. Dan zie ik warmte, begrip en uiteindelijk ontroering overspringen. Dat vind ik een echt relatiewonder.
Ramon
Echt contact met mijzelf betekent dat ik durf te voelen wat er is. Dat ik durf erkennen wat ik denk en doe. Pas als ik bij mijzelf gewaar word wat er werkelijk in me zit, kan ik er zijn en me verbinden met de ander.
Echt contact met de ander betekent voor mij dat ik de ander wil kennen zoals hij is, en dat ik tegelijk de ander laat kennismaken met wie ik zelf ben. Daar heb ik moed voor nodig. Namelijk om stil te staan bij de wisselwerking die tussen mij en de ander plaatsvindt. Wat ervaar ik aan de ander in mijzelf? En wat ervaart de ander aan mij? Soms vind ik dat best wel spannend. Als ik dat durf benoemen, ontstaat er een open en waardevolle verbinding.
1975