Beschadigd door de kerk
Ik heb het zelf meegemaakt: beschadigd worden door de kerk. Dat was een moeizame en pijnlijke ervaring. Want ik had gedacht dat ik juist in de kerk veilig zou zijn, dat alle mensen daar het beste met elkaar zouden voorhebben. Daarom stelde ik me voluit open. Ik zette me met hart en ziel in voor mijn gemeente en ging er vol voor om te groeien in mijn relatie met God. Herken je dat?
Kwetsbaar
Tijdens zo’n groeifase in je geloof stel je jezelf open voor de bijdrage van anderen, in de verwachting dat ze goed met je zullen omgaan en je verder zullen brengen. Dat is best kwetsbaar, want als een leider, dominee, gezagsdrager, voorganger of gemeentelid niet zo zorgvuldig is als je verwacht, kan je geloof beschadigd raken. Je gevoel van veiligheid in de gemeente neemt af, of je begint intens te twijfelen aan jezelf en je geloof. Dat kan heel ontwrichtend zijn. Vooral als je geen gehoor vindt bij gemeenteleden.
Misschien ben je zelf een leider of ambtsdrager in de kerk en heb je veel druk ervaren van gemeenteleden of andere leiders, waardoor je klem kwam te zitten. Het valt niet mee om daar dan uit te komen.
Want ook in de kerk kom je vormen tegen van manipulatie, overheersing, verheerlijking van leiders, strikte religieuze regels, hoge verwachtingen, controle, macht, afwijzing en geestelijk misbruik.
In de doofpot
Ik heb ontdekt, dat het moeilijk en pijnlijk is om over zulke gebeurtenissen te praten. ‘Zullen mensen me geloven als ik zeg wat ik heb meegemaakt? En je mag toch niet kwaadspreken van de ander? Als ik ervoor bid en het vergeef, komt het vast goed.’
Ondertussen verdwijnt je ervaring in de doofpot. Je past je aan of gaat de gemeente uit. Maar de pijn gaat met je mee, in de hoop dat die met de jaren wel zal slijten. ‘Dit wil ik nooit meer!’, denk je dan.
Over deze dynamiek maak ik me zorgen, omdat ik het zelf heb meegemaakt, in zowel reformatorische als evangelische kring. Maar ook omdat zoveel christenen blijven rondlopen met pijn, een negatief zelfbeeld, blokkades in hun geloof of moeite om zich nog aan een gemeente te verbinden.
Taboe doorbreken
Graag wil ik het taboe doorbreken. Daarom ben ik op dit onderwerp afgestudeerd aan mijn therapie-opleiding, zodat er ruimte komt voor gezonde begeleiding bij herstel van geloofs- en gemeentepijn.
Misschien wil je een keer praten over wat jij hebt meegemaakt, of denk je dat je gemeente baat zou hebben bij meer informatie. Je kunt je dan aanmelden voor therapie, of me uitnodigen om toerusting te geven in je gemeente.
